Tuesday, November 1, 2011

ေရကာတာမ်ား နဲ႔ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိခိုက္ပ်က္ဆီးမႈ





ဗုဒၶဟူးေန႕၊ ေအာက္တုိဘာလ 05 ရက္၊ 2011

VOA | Burmese
By ဦးေက်ာ္ဇံသာ

ဒီတပတ္ ျမန္မာ့အေရး မ်က္ေမွာက္ေရးရာ သတင္းသံုးသပ္ခ်က္အစီအစဥ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသမၼတ ဦးသိန္းစိန္ က ျမစ္ဆံုေရကာတာ တည္ေဆာက္ေရးကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ပိုင္း စိုးရိမ္စရာရွိေနေသးတဲ့ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ အေျခအေနေတြကို ပတ္ဝန္းက်င္ထိန္းသိမ္းေရး ပညာရွင္ ပါေမာကၡအၿငိမ္းစား ဦးညႊန္႔ေမာင္၊ ေဒါက္တာေဒၚလွေက်ာ္ေဇာ တို႔ကို ဦးေက်ာ္ဇံသာ က ဆက္သြယ္ေမးျမန္း ေဆြးေႏြးတင္ျပထားပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ျမစ္ဆံုမွာ ေရကာတာတည္ေဆာက္မႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ က ဒီလုပ္ေဆာင္မႈကို ရပ္ဆိုင္းထားမယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒီကိစၥကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ႀကိဳဆိုသင့္တယ္လို႔ ေျပာဆိုၾကပါတယ္။ ဆရာတို႔လည္း ႀကိဳဆိုလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဆိုေတာ့ ဒီေလာက္ရပ္ထားလိုက္တာနဲ႔ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ ထိခိုက္ပ်က္ျပားမႈ အေတာ္ေလးသက္သာသြားၿပီးလို႔ ဆုိႏိုင္ပါသလား။ ေရွ ႔ဆက္ၿပီး ဘာေတြၾကည့္ရမလဲ။ က်န္တဲ့ ေရကာတာအေသးေတြေတာ့ ေဆာက္ခြင့္ေပးထားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ဦးညႊန္႔ေမာင္ ။ ။ က်ေနာ္အေနနဲ႔ကေတာ့ ျမစ္ဆံုကို မေဆာက္ေတာ့ဘူးလို႔ သမၼတႀကီးရဲ ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသား ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ျမစ္ဆံုတခု မေဆာက္ေတာ့ေပမယ့္ တျခားေနရာေတြ လုပ္လို႔ရွိရင္ ျဖစ္လာမယ့္ impact ေတြကလည္း ရွိပါေသးတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ ethnic အရ လူ႔က်င့္ဝတ္အရ ေဒသခံေတြက တစံုတခုေသာ အက်ဳိးအျမတ္ကို ရရွိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါကို က်ေနာ္တုိ႔ ေခၚတာကေတာ့ benefit sharing လို႔ ေခၚပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ လွ်ပ္စစ္ေရာင္းခ်လို႔ရတဲ့ ေငြထဲက တစံုတခုေသာရာခိုင္ႏႈန္းကို ေဒသခံမ်ားအတြက္ လူမႈစီးပြားေရး ရန္ပံုေငြ socioeconomic fund အျဖစ္ စုေဆာင္းထားၿပီးေတာ့ အဲဒီ ကခ်င္ေဒသမွာ လူမႈ႔စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္မႈ အစီအမံေတြနဲ႔ ေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္လို႔ က်ေနာ္ကေတာ့ အႀကံဥာဏ္ေပးခ်င္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က အခုဟာကေတာ့ CPI ကလည္း ေျပာသြားပါတယ္။ သူတုိ႔က အႏွစ္ (၅၀) ဒါကိုၿပီးမွ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လႊဲခဲ့မွာဆုိေတာ့ အႏွစ္ (၅၀) ဆိုရင္ dam တခုရဲ ႔ သက္တမ္းဟာ ကုန္ၿပီလို႔ နားလည္းပါတယ္။ အဲဒါ ဒီေကာ္မရွင္လုပ္ရမွာ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီဟာကိုလည္း ျပန္လည္ စမ္းစစ္ဖုိ႔ လုိပါလိမ့္မယ္။ ျမစ္ဆံု dam မေဆာက္လိုက္တဲ့အတြက္ ျမစ္ဆံု dam က ထြက္မယ့္ လွ်ပ္စစ္က မီဂါဝက္ - က်ေနာ္တုိ႔တုန္းက ေျပာထားတာကေတာ့ ေလးေထာင္တစ္ရာ လို႔ ေျပာထားတယ္။ အခုေတာ့ ေျခာက္ေထာင္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ အဲဒီဟာကို မရေတာ့ဘူး ထားပါေတာ့။ ဟိုဘက္က က်န္တဲ့ ဆည္ ေျခာက္ခုကေန ရမယ့္ လွ်ပ္စစ္ေတြက ရွိပါေသးတယ္။ အဲဒီ လွ်ပ္စစ္ကို ေရာင္းတဲ့အခါမွာ အဲဒီ dam ေတြကလည္း သက္တမ္း (၅၀) ဆိုလို႔ရွိရင္ ဒါကို ဒီ (၅၀) ကေတာ့ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆုိေတာ့ တရုတ္ႏိုင္ငံက လာအိုမွာ ေဆာက္တဲ့ dam ဆို အႏွစ္ (၃၀) ယူတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အခု ႏိုင္ငံေတြအေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ တိုင္းျပည္ေတြဟာ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတုိးတက္ဖို႔ စြမ္းအင္ေတြရရွိဖုိ႔ သဘာဝအရင္းအျမစ္ေတြကို စေတးရတဲ့ကိစၥ ဒီႏွစ္ခုဟာ ျပႆနာအျဖစ္ အျငင္းပြားစရာအျဖစ္ ရွိေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ တရုတ္ႏိုင္ငံဟာ အရွိန္အဟုန္ အျပင္းထန္ဆံုးနဲ႔ ကမာၻေပၚမွာ စီးပြားေရးတိုးတက္လာတဲ့ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာ စီးပြားေရးတုိးတက္ဖို႔အတြက္ သဘာဝအရင္းအျမစ္ေတြကို စေတးရတဲ့ ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျပႆနာဘယ္ေလာက္အထိ ႀကီးႀကီးမားမား ျဖစ္ခဲ့ဘူးပါသလဲ။

ေဒၚလွေက်ာ္ေဇာ ။ ။ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ျပႆနာနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးတို႔က ပဋိပကၡတစံုျဖစ္တယ္။ အဲဒီ ပဋိပကၡကို ဆက္စပ္ၿပီးေတာ့ ေျဖရွင္းၾကရတာပဲ။ ဘယ္ဟာက ပိုေကာင္းမလဲဆိုတာေပါ့။ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိခိုက္မႈမမ်ားဘဲနဲ႔ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ရရွိေရးအတြက္ ႀကံဆၾကရတာပဲ။ အဲဒီေတာ့ တရုတ္ျပည္မွာလည္း ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဟိုတေလာတုန္းက Sichuan ေျမငလ်င္ႀကီး လႈပ္တာေတာင္မွ ျမစ္က်ဥ္း (၃) သြယ္မွာ ေရကာတာႀကီး ေဆာက္လို႔ျဖစ္တယ္ဆိုၿပီး သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္သမားေတြက ေတာ္ေတာ္ပဲ ေျပာၾကဆိုၾကပါေသးတယ္။ အစိုးရကိုယ္တုိင္ ရွင္းရလင္းရတာေတြ ရွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ တရုတ္ျပည္မွာလည္း ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ဟိုတေလာတုန္းက ေျမၿပိဳၿပီး လူေတြေတာ္ေတာ္ေသၾကတယ္။ အဲဒါလည္း ျမစ္တေလွ်ာက္မွာ ဆည္ေတြေဆာက္တာ သိပ္မ်ားသြားလို႔ ေျမေတြၿပိဳတယ္ဆိုၿပီ ျပႆနာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ တရုတ္ျပည္မွာလည္း ျပႆနာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျဖစ္ေနတာ ၾကားရပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အခုန ေဒၚလွေက်ာ္ေဇာ ေျပာတဲ့ ျမစ္က်ဥ္း (၃) သြယ္ ေရကာတာႀကီးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အခုအခါမွာ အဲဒီ ေရကာတာ တည္ေဆာက္ခဲ့တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တရုတ္အာဏာပိုင္ေတြ၊ တာဝန္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပိုင္ကေတာင္ ျပန္ၿပီးစဥ္းစားသင့္တယ္။ ေနာင္တရတဲ့ သတင္းေတြ ထြက္ေနတာကို ၾကားသိရပါတယ္။ အဲဒါ ဘယ္ေလာက္မွန္ပါသလဲ။

ေဒၚလွေက်ာ္ေဇာ ။ ။ တရုတ္ အစိုးရဘက္ကေတာ့ ဒါေတြက မဟုတ္ပါဘူးလို႔ ျပန္ေျဖရွင္းတယ္။ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြက တရုတ္အစိုးရကို အျပစ္တင္ေနတာပါ။ တရုတ္အစိုးရကို အခုနေျပာသလို ျပန္လည္ၿပီးေတာ့ စဥ္းစားၾကဖို႔၊ ဘာတို႔ဆိုၿပီး အျပန္အလွန္ အင္တာနက္ထဲမွာ ေဆြးေႏြးေနၾကတာ။ အဲဒါေတာ့ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အစိုးရဘက္ကေတာ့ ခိုင္ခိုင္မာမာ ရပ္တည္ေနတာက သူတုိ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္က မွန္ပါတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း။ ေရရွည္တိုင္းျပည္အတြက္ အက်ဳိးရွိတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း အဲဒါေတြ ေျပာေနတယ္။ အခုလည္း မေနကထင္တယ္ ေတြ႔လိုက္တယ္။ သူတုိ႔ ေတာင္ပိုင္းကေရေတြကို ေျမာက္ပိုင္းေရႊ ႔တဲ့ကိစၥမွာလည္း သူတုိ႔ ဒီလုိပဲ ဆက္လုပ္ေနတာပဲ။ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္သမားေတြကလည္း ေျပာေနတာပဲ။ လုပ္တဲ့လူကလည္း လုပ္ေနတာပဲ။ သိန္းနဲ႔ခ်ီၿပီး လူေတြကို ေရႊ ႔ေျပာင္းေနတာပဲ။ ေတာင္ပိုင္းကေရကို ေျမာက္ပိုင္းေရႊ ႔တယ္ဆိုၿပီး တူးေျမာင္းေတြ ေဖာက္ေနတာ။ အဲဒီလမ္းမွာရွိတဲ့ လူေတြကို အကုန္လံုး ေနရာေဒသေျပာင္းၿပီး၊ ေရႊ ႔ၿပီး relocate လုပ္ၾကတယ္။ အဲဒီကိစၥေတြ တယ္လီေဗးရွင္းမွာ ျပေနတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ အဲဒီေတာ့ တရုတ္ႏိုင္ငံဟာ သူတို႔ႏိုင္ငံမွာ ဒီလို ျပႆနာေတြရွိရသားနဲ႔ ဗမာႏိုင္ငံမွာလာၿပီး ဧရာဝတီျမစ္ဆံုမွာ ေရကာတာႀကီးတည္ေဆာက္ဖို႔ လုပ္တာက သူတုိ႔ျပႆနာကို ဒီဘက္ သက္သက္ပို႔ေနသလုိပဲ။ ဗမာျပည္ဘက္က နစ္နာတာကို မငဲ့ကြက္ဘူး။ ကိုယ္ခ်င္မစာ လုပ္တယ္လို႔ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးပညာရွင္ေတြက ေျပာဆိုၾကပါတယ္။

ေဒၚလွေက်ာ္ေဇာ ။ ။ တရုတ္ကိုေတာ့ ဒီလုိပဲ ဝိုင္းစြပ္စြဲေနၾကတယ္ေလ။ အာဖရိကတိုက္မွာလည္း ဒီလုိပဲ အေျပာခံေနရတာပဲ။ အဲဒီေတာ့ အေျပာအဆိုေတာ့ ခံရမွာပဲ။ တရုတ္ကလည္း သူ႔ႏိုင္ငံကေန အျပင္ထြက္ၿပီး အဲဒီ ရင္းႏီွးျမဳပ္ႏံွမႈလုပ္တဲ့ ကုမၼဏီေတြကိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ေတာင္းဆိုတာပဲ။ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ထိန္းသိမ္းဖို႔။ အဲဒီႏိုင္ငံရဲ ႔ တရားဥပေဒကို ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ ဘာဖို႔ညာဖို႔ သူေျပာေနတာပဲ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ႏိုင္ငံမွာေတာင္ သူမႏိုင္ပါဘူး။ သူ႔ႏိုင္ငံမွာလည္း တခ်ဳိ ႔ လုပ္ငန္းရွင္ေတြက လုပ္ခ်င္ရာလုပ္တာပဲ။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဆရာဦးညိဳေမာင္ … ေဒၚလွေက်ာ္ေဇာ ေျပာအရဆိုရင္ေတာ့ သူတုိ႔ဆီမွာလည္း ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမ်ားႀကီး သတိထားေဆာင္ရြက္ၾကတယ္။ အဓိက ျပႆနာျဖစ္ေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဦးညႊန္႔ေမာင္ ။ ။ ဒါကေတာ့ ဒီလုိရွိပါတယ္။ တရုတ္ႏိုင္ငံအေနနဲ႔က သူတုိ႔ရဲ ႔ going out strategy ေခၚတဲ့ သံယံဇာတ ကို ျပင္ပထြက္ရွာတဲ့ဟာကို တရုတ္အစိုးရ အားေပးေနတဲ့အခ်ိန္။ တရုတ္ကုမၼဏီေတြကလည္း သဘာဝသံယံဇာတေတြကို တုိင္းျပည္ျပင္ပထြက္ၿပီး ရွာတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ကလည္း သဘာဝသံယံဇာတျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ဆီကထြက္မယ့္ လွ်ပ္စစ္ကို စီးပြားေရးအရ ေရာင္းမယ္ဆိုတဲ့ idea ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ လာတိုက္ဆိုင္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ၾကားဘူးတာက တရုတ္နဲ႔ ျမန္မာဆိုတာ နယ္ခ်င္းကပ္ေနတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြ။ အဲဒီေတာ့ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ယိုးယြင္းပ်က္စီးမႈဆိုတာ နယ္ျခားမရွိဘူး။ ဒီဘက္နယ္စပ္မွာပဲ မိုးေခါင္ပါေစ။ သစ္ေတာေတြျပဳန္းတီးလို႔ ငါတုိ႔နဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူးလို႔ အဲဒီလို႔ ပစ္ထားလို႔ မရဘူး။ တေနရာမွာျဖစ္ရင္ အကုန္လံုး ဝိုင္းၿပီးျဖစ္တာပဲဆိုတဲ့ အယူအဆမ်ဳိး ၾကားဘူးပါတယ္။ တရုတ္ေတြက ဒါကို သတိမထားဘူးလား။

ဦးညႊန္႔ေမာင္ ။ ။ ဒါက က်ေနာ္တုိ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ သိပၸံပညာမွာ သီအိုရီအရ ရွိၿပီးသာျဖစ္တဲ့အတြက္ တရုတ္ပညာရွင္ေတြ ဒါကို သိလိမ့္မယ္လို႔ က်ေနာ္ယူဆပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ တရုတ္ပညာရွင္ေတြက ဆရာတို႔နဲ႔ ျမစ္ဆံုကိစၥတုန္းက သူတုိ႔လည္း ပါတာပဲ။ သူတုိ႔က ဘာျဖစ္လို႔ ဆက္လုပ္ဖို႔ စဥ္းစားသလဲ။ စီးပြားေရးသမားေတြက ထားပါေတာ့။

ဦးညႊန္႔ေမာင္ ။ ။ အျမင္ opinion ေတြက တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မတူႏိုင္ပါဘူး။ ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုင္ရာ ျပႆနာမ်ားကို စဥ္းစားတဲ့အခါမွာ လူတဦးခ်င္းရဲ ႔ ခံစားခ်က္ feeling မတူရင္လည္း မတူႏိုင္ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ believe ယံုၾကည္မႈ။ ယံုၾကည္မႈ မတူရင္လည္း မတူႏိုင္ပါဘူး။ ေနာက္တခုက ျမတ္ႏိုးတန္းဖိုးထားမႈ value မတူရင္လည္း မတူႏိုင္ပါဘူး။ ေနာက္တခုကေတာ့ အက်ဳိးစီးပြား interest မတူလို႔ရွိရင္လည္း မတူႏိုင္ပါဘူး။ ေနာက္ ပညာဥာဏ္ရည္လို႔ေခၚတဲ့ intellect မတူလို႔ရွိရင္လည္း အျမင္ေတြက မတူႏိုင္ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့ တရုတ္ပညာရွင္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ပညာရွင္ေတြနဲ႔ မတူႏိုင္တာက ဘာလဲဆိုရင္ သူတုိ႔က က်ေနာ္တို႔လို႔ ခံစားခ်က္ရွိမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါကို က်ေနာ္ အရမ္းေျပာတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ျမစ္ဆံုနားကို ေလ့လာစဥ္မွာ က်ေနာ္ကေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္က ျမစ္ဆံုကမ္းမွာရွိတဲ့ ဘုရားကို ေငးၿပီး က်ေနာ့္ေဘးမွာရွိတဲ့ တရုတ္ပညာရွင္ကို ေျပာပါတယ္။ ဒီ ဘုရားေရျမဳပ္တဲ့အထဲ ပါသြားမွာလို႔ ေျပာတဲ့အခါ သူက ဘာေျပာသလဲဆိုရင္ - ငါတုိ႔ မင္းတို႔ဘုရားကို ျပန္ေဆာက္ေပးမွာပါ။ မင္း မပူပါနဲ႔။ အဲဒီဟာကို က်ေနာ္ ဘာသိလိုက္လည္းဆိုရင္ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ ႔ cultural value ကို သူက ဘယ္လိုမွ မခံစားႏိုင္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆုိရင္ သူက ဗမာမွ မဟုတ္တာ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က ဘုရားအေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈ ရွိေပမယ္လို႔ သူတုိ႔က ဘယ္ယံုၾကည္မႈ ရွိပါမလဲ။ သူတို႔က ဘာသာတရားမွ မရွိဘဲနဲ႔။ ေနာက္ပိုင္း သိရတာက သူတုိ႔မွာ religion မရွိဘူးဆိုတာကို သိရပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ တန္းဖိုးထားမႈ၊ ယံုၾကည္မႈ၊ ခံစားခ်က္၊ ဘယ္လိုအက်ဳိးစီးပြားရမယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္နဲ႔ သူတုိ႔ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ မတူတဲ့အခါၾကေတာ့ အျမင္ေတြ မတူတာလုိ႔ ဒီလိုပဲ ယူဆပါတယ္။

ဦးေက်ာ္ဇံသာ ။ ။ ေနာက္တခုက ေဒၚလွေက်ာ္ေဇာ - တရုတ္ႏိုင္ငံသမုိင္းထဲမွာ ဘာေတြ႔ရသလဲဆိုေတာ့ တရုတ္ႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ျမစ္ေၾကာင္းထိန္းသိမ္းေရးဟာ အေတာ္ေလး ဆက္စပ္ေနပါတယ္။ ျမစ္ဝါျမစ္ဝွမ္းမွာ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ။ ျမစ္ဝါျမစ္ ေရလွ်ံတဲ့အခါမွာ ယဥ္ေက်းမႈပ်က္သြားတယ္။ အဲဒီအခါမွာ ေကာင္ကင္က Mandate of Heaven ကို ရုတ္သိမ္းသြားၿပီ။ အဲဒီမွာ အစိုးရကို ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ခြင့္ရွိတယ္။ Rights of Revolution ဆိုတာ စေပၚခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ ျမစ္ေၾကာင္းကို ျပန္လည္ထိန္းသိမ္းႏိုင္သူဟာ ဘုရင္ျပန္ျဖစ္လာတယ္။ မင္းဆက္သစ္တခု လြန္လာတယ္။ အဲဒီလို dynastic circle လို႔ ေခၚတာေပါ့။ အဲဒီလို ႏိုင္ငံေရးအားျဖင့္ ျမစ္ေၾကာင္းကို ထိန္းသိမ္းႏိုင္မႈဟာ အစိုးရရဲ ႔ စြမ္းရည္တရပ္လို႔ တရုတ္သမုိင္းမွာအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့တာရွိပါတယ္။ အဲဒီအစဥ္အလာရဲ ႔ လြမ္းမိုးမႈ က်န္ေသးတယ္ဆိုရင္ မွန္ပါသလား။

ေဒၚလွေက်ာ္ေဇာ ။ ။ သူတုိ႔ကေတာ့ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ သူတုိ႔ႏိုင္ငံအတြက္ ေတာ္ေတာ္ဂရုစိုက္တာပဲ။ လုပ္ပါတယ္။ အခုန ျမစ္ေၾကာင္းထိန္းသိမ္းေရးေတြ ဘာေတြလည္း အမ်ားႀကီးလုပ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း သူတုိ႔ဟာသူတို႔လည္း သိပ္မႏိုင္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ တရုတ္က သိတဲ့အတိုင္းပဲ အရင္းရွင္စနစ္နဲ႔ ပူးတြဲၿပီး အရင္းရွင္စနစ္ကို ေခ်ာ့ၿပီး၊ လုပ္ငန္းရွင္ေတြကို ေခ်ာ့ၿပီး လုပ္ကိုင္လည္ပတ္ေနရတဲ့ ဘဝျဖစ္ေနတယ္။ သူ႔အေနနဲ႔က အရင္းရွင္စနစ္၊ လုပ္ငန္းရွင္ေတြ ေကာင္းေကာင္းလည္ပတ္ႏိုင္မွသာ သူ႔တုိင္းျပည္ရဲ ႔ အလုပ္လက္မဲ့ျပႆတို႔၊ ဘာတုိ႔ညာတို႔ကို ေျဖရွင္းႏိုင္မွာ။ အဲဒီအခါၾကေတာ့ ဒီလုပ္ငန္းရွင္ေတြကို ေတာ္ေတာ္ မ်က္ႏွာေပး ဆက္ဆံေနရတာေတြ ရွိတယ္။ ေခ်ာ့ေပါင္းေနရတာေပါ့။ လုပ္ငန္းရွင္ဆိုတာကလည္း သူ႔ရင္းႏီွးျမဳပ္ႏံွထားရင္ ဒီဟာက အက်ဳိးအျမတ္ရဖို႔အတြက္ပဲ စဥ္းစားတာကို။ ဒီၾကားထဲ ေဒသဆိုင္ရာ အရာရွိေတြထဲက အက်င့္ပ်က္တဲ့လူ၊ လာဘ္ယူတဲ့လူေတြနဲ႔ ေပါင္းၿပီးေတာ့ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ေနတာ သူတို႔မွာလည္း ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါတယ္။